Kangkung

Waterspinazie

Ipomoea aquatica

Windefamilie / dagwinde

Kangkung is een zeer populaire groente in zo’n beetje heel Azië, niet in de laatste plaats omdat ze daar vrij in de natuur groeit. In Amerika tegenwoordig ook, maar daar zijn ze er minder blij mee, want daar groeit het als onkruid en verstopt het de waterwegen.

Kangkung is een kleine, tot 25 cm. hoge, kruidachtige semi-waterplant, die in moerassen groeit. De waterspinazie groeit in het water of in vochtige aarde. De stengels zijn hol, waardoor deze op het water kunnen drijven. De plant kan wortels vormen aan zijn stengelknopen. De bladeren zijn pijlvormig of lancetvormig, 7-14 cm. lang en toegespitst. De bladstengels zijn ook hol en dragen bij aan het drijfvermogen.

Surinamers noemen kangkung dagloeblad

- Ching quat
- Pak quat

De bladeren en jonge bladstelen kunnen net als spinazie worden gegeten of rauw aan salades worden toegevoegd. In Indonesië en Maleisië worden de bladeren meestal roergebakken met lomboks, knoflook, gember, trassi en andere specerijen. De smaak is een kruising tussen spinazie en andijvie.

De waterspinazie wordt in China al meer dan 2000 jaar gecultiveerd. De waterspinazie komt van nature voor in tropisch Afrika, India en Zuidoost-Azië.

De planten worden vermeerderd door stekken, die in de natte goed bemeste aarde worden geplant of door zaaien. Na dertig tot veertig dagen kan er al worden geoogst. Na de eerste oogst groeit de plant gewoon verder en vertakt zich. Elke twee of drie weken kan er geoogst worden en dat tot acht maanden achter elkaar. Onder tropische omstandigheden kan de plant het hele jaar worden verbouwd. De geoogste bladeren worden gebundeld en op lokale markten te koop aangeboden.

De waterspinazie wordt gebundeld verkocht in Chinese supermarkten en oosterse toko's.

Studies hebben uitgewezen dat kangkung een bloedsuikerverlagend effect heeft. Dit is zeer belangrijk om zwangerschapsdiabetes te voorkomen.